ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΡΕΔΗΜΑΣ,
Εκδόσεις Σάκκουλα,
Αθήνα-Θεσσαλονίκη 2021
Αν δεχθεί κανείς ότι το δίκαιο είναι το προϊόν των κοινωνικών, οικονομικών, ου μην αλλά και πολιτιστικών / ιδεολογικών συνθηκών κάθε χώρας ξεχωριστά, αλλά και όλων μαζί όσον αφορά το διεθνές δίκαιο, η εξέταση της σχέσης της Ελληνικής Επανάστασης με το διεθνές δίκαιο θα πρέπει, αναπόφευκτα, να στηριχθεί στις επικρατούσες στις αρχές του 19ου αιώνα συνθήκες, λαμβάνοντας υπόψη, ιδιαίτερα, παράγοντες όπως ο στρατιωτικός συσχετισμός δυνάμεων ανάμεσα στις ενδιαφερόμενες χώρες (Μεγάλες Δυνάμεις, Οθωμανική Αυτοκρατορία, αναδυόμενη Ελλάδα), τα εμπορικά και στρατηγικά συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων στο Αιγαίο και τους συνοριακούς περιορισμούς που έθεταν γενικότερες ιστορικές καταστάσεις, όπως η μεταναπολεόντεια Ευρώπη και η Ιερά Συμμαχία, σημειώνει στην εισαγωγή της μελέτης του ο καθηγητής Αντώνης Μπρεδήμας.
Η μελέτη αναλύει μια σειρά ζητημάτων που αφορούν στη σχέση της Επανάστασης του 1821 με το διεθνές δίκαιο. Όπως αναφέρει και ο συγγραφέας, το διεθνές δίκαιο, το οποίο, παρ’ ότι όχι ιδιαίτερα αναπτυγμένο την εποχή εκείνη, άσκησε επίδραση στην υβριδική διαμόρφωση του νεοελληνικού κράτους κατά την περίοδο 1821-1831.
Το έργο διαρθρώνεται σε τρία μέρη. Το πρώτο αφορά στα γενικά πολιτικά ζητήματα της Ελληνικής Επανάστασης υπό το πρίσμα του διεθνούς δικαίου, το δεύτερο στα ειδικά θέματα διεθνούς δικαίου και διπλωματίας και το τρίτο στη μετάβαση από τα δημοκρατικά Συντάγματα της Επιδαύρου και του Άστρους στο μοναρχικό καθεστώς του Όθωνα. Με τον εορτασμό της επετείου των 200 ετών από την Επανάσταση προσφέρεται η ευκαιρία για μία συνολική αντιμετώπιση του θέματος για το οποίο υπάρχουν ελάχιστες εργασίες παρά το ιστορικό του ενδιαφέρον.
